به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، چهار دانشجوی مهندسی موسسه فناوری ماساچوست با ایده سرد و گرم کردن افراد بجای کل محیط اطرافشان، به ساخت دستبندهای ترموالکتریکی پرداخته‌اند.

منشا این ایده، مفهومی است که بر اساس آن سرد یا گرم کردن بخشهایی از بدن می‌تواند بر چگونگی احساس کلی گرما و سرما در انسان تاثیر بگذارد.

قرار دادن یک پارچه سرد بر روی سر می‌تواند تب بالا را تسکین داده در حالیکه یک جفت گرم‌کننده دست می‌تواند به گرم کردن اسکی‌بازها و کوهنوردان کمک کند.

این ابداع موسوم به «Wristify» از این ایده استفاده کرده و با نظارت بر دمای هوا و پوست، پالسهای متناسب امواج گرم یا سرد را به مچ دست برای کمک به حفظ دمای مناسب ارسال می‌کند.

این محققان برآورد کرده بودند که اگر این دستبند بتواند تغییر در درجه حرارت یک ساختمان را تا یک درجه سلسیوس متوقف کند، حدود 100 کیلووات بر ساعت در ماه صرفه‌جویی خواهد شد.

تیم سازنده این دستبند توانستند جایزه اول رقابت سالانه طراحی علوم-مواد موسسه فناوری ماساچوست موسوم به MADMEC را بدست آورده و کمک مالی برای ساخت یک نمونه پیش‌ساخت کاربردی را دریافت کنند.

این رقابت سالانه که اکنون در هفتمین سال خود قرار داشته، توسط دپارتمان مهندسی و علم مواد این موسسه برگزار می‌شود. موضوع امسال این رقابت، راه‌حلهای علم مواد برای سازگاری با محیط زیست بود.

محققان در فرآیند تولید 15 پیش‌ساخت و پیش از دستیابی به محصول نهایی خود دریافتند که پوست انسان بسیار به تغییرات ریز و سریع در دما حساس بوده که این امر بر کل بدن تاثیر می‌گذارند.

آنها دریافتند که باید بخشی از بدن (در اینجا مچ دست) را با سرعت حداقل 0.1 سانتیگراد بر ثانیه گرم یا سرد کنند تا کل بدن چندین درجه گرما یا سرمای بیشتر را حس کند.

محصول نهایی شبیه یک ساعت مچی بوده و یک باتری پلیمر لیتیومی می‌تواند برای هشت ساعت نیروی آنرا تامین کند.

بخش ساعت این پیش‌ساخت از یک گرماخور ویژه مبتنی بر آلیاژ مس تشکیل شده که دمای دستگاه را با پراکنده کردن حرارت کاهش می‌دهد.

در کنار آن یک سیستم کنترل خودکار قرار داشته که شدت و طول پالسهای حرارتی منتقل شده به گرماخور را مدیریت می‌کند.

دماسنجهای یکپارچه همچنین دمای خارجی و بدن را برای تنظیم شدن بر اساس آنها می‌سنجند.

این محققان با پول جایزه قصد دارند نمونه پیش‌ساخت خود را بیشتر توسعه دهند.